زنان صنعت‌کار و بازرگان دایکندی با شکایت از حکومت می‌گویند که برای بازاریابی و رشد صنایع دستی آنان حکومت هیچ کاری نکرده است. آنان می‌گویند، نبود بازار و عدم حمایت مادی و معنوی حکومت سبب دل‌سردی بانوان صنعت‌کار شده است.
نجیبه غلامی یکی از زنان صنعت‌کار در این ولایت می‌گوید، صنایع تولید زنان در نگهداشتن فرهنگ بومی مردم محل نقش مهمی دارد و اگر حکومت آنان را کمک نکند، این شغل را رها می‌کنند. این بانوی تجارت‌پیشه می‌گوید که حکومت آنان را تشویق مادی و معنوی نکرده و به هنر دستی‌شان نیز علاقۀ چندانی وجود ندارد.
به گفتۀ بانو غلامی، تولیدات صنایع دستی ساده‌ترین راه درآمد برای خود و خانواده‌های‌شان است.
راضیه حسینی، یکی دیگر از صنعت‌کاران دایکندی می‌گوید، حکومت باید در بخش فعالیت و جایگاه بانوان در دایکندی توجه کرده و مکانی برای فروش صنایع دستی زنان بسازد.
به گفتۀ او در صورت فراهم‌سازی زمینه فروش صنایع دستی مشکلات اقتصادی‌شان نیز رفع خواهد شد.
ذکیه رضایی، رییس امور زنان دایکندی می‌گوید که به دلیل نبود مکان مناسب و مشخص برای صنایع دستی بانوان، آنان از ادامۀ کار دل‌سرد شده‌اند.
به گفتۀ رییس امور زنان، آنان برای تشویق زنان تجارت‌پیشه باغ زنانۀ این ولایت را «شیرین هزاره» نام‌گذاری کردند.
علی شهرستانی، آمر اتاق‌های تجارت و صنایع دایکندی می‌گوید، نزدیک به 3 درصد عواید خانواده‌های این ولایت را زنان پیشه‌کار تأمین می‌کنند.
به گفتۀ آقای شهرستانی، آنان تلاش می‌کنند تا یک نمایشگاه دایمی را برای بازاریابی به صنایع دستی زنان دایکندی در این ولایت ایجاد کنند.
به گفتۀ بانوان صنعت‌کار و تجارت‌پیشۀ دایکندی، حکومت و مسؤولان محلی بارها تعهد کردند که برای بلند بردن ظرفیت بانوان برنامه‌های را روی دست دارند، اما تا کنون هیچ اقدام عملی‌‌یی در این راستا صورت نگرفته است.